System edukacji jest przestarzały. Szkoły systemowe to fabryki, w których produkuje się uczniów - na jedno kopyto. Stworzone w czasach pruskich jako odpowiedź na ichniejsze potrzeby, nie zmieniły się praktycznie wcale - mimo że świat idzie do przodu. Nie dostosowuje się ich, nie zmienia tego co złe, nie przeprowadza reformy, co jest potrzebne. Dlatego edukacja domowa.

Dziś, kiedy dostęp do wiedzy mamy za jednym kliknięciem w telefonach, mamy nieograniczone możliwości rozwoju swoich pasji, siebie, odkrywania świata - tracenie czasu w szkolnej ławce nikomu nie jest potrzebne. Nie potrzebny jest dziecku stres, który tam przeżywa. Unieruchomienie go na 45 minut co godzinę, podczas kiedy dzieci powinny być w ruchu, mija się z celem.

Zmusza się dzieci do nauki matematyki o ósmej, pisania wypracowań o 10, wkuwania historycznych dat o 11 i chemicznych pierwiastków godzinę później. Nawet, jeśli nie chcą - bo mają ochotę posiedzieć dłużej nad zadaniami z matematyki, albo napisać długie opowiadanie, dlaczego mają przerywać bo ktoś gdzieś sobie kiedyś tak wymyślił, że tyle minut i ani sekundy dłużej..? W szkole nie zwraca się uwagi na dziecięce pasje i zainteresowania, na to co jest ich mocniejszą, a co słabszą stroną. Goni się program, a ci którzy nie nadążają - to ich problem. Masz być taki jak reszta. Nikogo nie obchodzi, że potrzebujesz więcej czasu na naukę.

Szkoła jest stratą czasu. W starszych klasach podstawówki (czy jak dawniej gimnazjum) niekiedy również powodem depresji u dzieci, załamania psychicznego, rozpaczy i ogromnego stresu - gdy z jakiegoś powodu przestają być akceptowane przez klasę. To nie szkoła życia. To niepotrzebne, okrutne doświadczenie, które odbije się na psychice na zawsze.

Dlatego właśnie edukacja domowa. Jako odpowiedź na przestarzały system edukacyjny, którego jako jednostka zmienić się nie da - ale na szczęście istnieją alternatywy. Nie tylko zresztą w postaci spełniania obowiązku szkolnego poza murami placówki, bo są też cudowne niesystemowe szkoły, o których warto wiedzieć. Sprawić, by dzieciństwo nie kończyło się w wieku sześciu lat, nie wrzucać dzieci w ten dziwny systemowy świat totalnie dla nich nienaturalny. Uchronić dzieci przed szkodliwym ocenianiem, nastawionym na wykazanie tego, czego nie potrafią. Systemowa szkoła jest zła. A przecież mogłaby wyglądać inaczej...